Deze soepele trailbike is klaar voor de bossen.
Gewicht: 139kg. (Medium)
Veerweg: 130 mm
Veerweg: 130 mm
Wielmaat: 29
Aandrijving: SRAM GX Eagle 1×12
De ideale fiets voor: Trailrijders die op zoek zijn naar een levendigere fiets voor bochtig terrein.
Cannondale was het merk dat niet kon worden afgewezen. Het was het bedrijf dat enkelzijdige Lefty-verende voorvorken produceerde; het was het fietsenbedrijf dat een fiets produceerde. Talloze struikelblokken hebben Cannondale gekneusd, maar het bedrijf lijkt de flow weer te ontdekken. De fietsen zijn niet zo gedurfd, maar ze zijn beter.
De nieuwe Habit-routefiets is de beste Cannondale-mountainbike die ik ooit heb gereden. Maar het is subtiel, het is bijna onherkenbaar als een Cannondale. Er is geen Lefty en geen vleugje propriëtaire technologie.
De Habits-afbeeldingen zijn subtiel. Trevor Raab
Het ontwerp van de dual-link achterwielophanging is een ouder ontwerp dat meestal wordt geassocieerd met Specialized (hoewel veel fabrikanten het gebruiken) en bijna universeel wordt aangekondigd. De interpretatie van Cannondale is slechts een van de best werkende voorbeelden van deze lay-out. Zeer reactief en bijna perfect afgesteld voor hobbels van alle groottes, het biedt enorm veel tractie voor acceleratie en remmen, en is ook gevoelig. Het voelt niet zo scherp aan als trappen als andere systemen, maar het is zo boterachtig dat het je misschien niet uitmaakt.
Hedendaagse geometrie en goede onderdelen helpen ook. De rijpositie is gebaseerd en het gevoel is evenwichtig naar voren, hoewel het een prachtig stukje pop is. Dit is een mid-travel trailfiets die geschikt is voor veeleisend, snel en technisch terrein waar die vering kan schijnen.
Cannondales mountainbikes van weleer trokken de aandacht maar vielen vaak tegen op de weg. De nieuwe Habit trekt niet je aandacht, maar is een genot op de weg. Neem elk moment superieure fietsen boven gedurfdere merken.
Vertrouwde ophanging
De Habits-ophanging met vier stangen wordt door veel fabrikanten gebruikt.
Een afstandsbediening toevoegen
Het Habits-frame is voorzien voor een externe vergrendelingsschok.
Spatbord inbegrepen
Het meegeleverde spatbord houdt de spray uit je ogen.
Waterfles Klaar
De gewoonte komt overeen met een waterfles in de primaire driehoek.
Grip om te rippen
Maxxis-banden bieden veel grip en betrouwbaarheid.
Vertrouwde ophanging
Met uitzondering van een paar downhill-fietsen die alleen voor teams zijn bedoeld, gebruikten Cannondales full-suspension mountainbikes altijd een ophangsysteem met één draaipunt in een of andere vorm. De Habit is je eerste commercieel verkrijgbare Cannondale met een systeem met vier stangen.
Als je denkt dat het bekend voorkomt, heb je gelijk: het is precies hetzelfde systeem dat wordt gebruikt door Specialized, Canyon, Transition, Rocky Mountain, Norco, Ellsworth, GT (van de nieuwe Sensor en Force) en anderen. Het is een dual link-systeem, hoewel de verbindingen meer zijn dan die van het Santa Cruzs Virtual Pivot Point (VPP), DW-Link en andere short-link-systemen. Dit systeem staat bekend om zijn gevoeligheid en consistentie, en boven zijn lange geschiedenis heeft het ontwerp bewezen een van de beste te zijn.
Alle versies gebruiken een FOX-schok. Trevor Raab
Volgens het witboek dat bij de lancering van de Habit is geschreven, was een van de belangrijkste redenen waarom het team van Cannondale het systeem voor de Habit koos, de remprestaties. Remmen levert met dit systeem minder anti-stijging op dan wanneer er één draaipunt wordt gebruikt. Met minder anti-stijging is de gevoeligheid van de ophanging verbeterd in remsituaties, wat resulteert in betere tractie en controle. Maar met minder anti-stijging is er de mogelijkheid voor een grotere voorwaartse gewichtsoverdracht bij het remmen.
In het witboek wordt verder uitgelegd dat het systeem ook uitstekende anti-kraakeigenschappen kan bereiken met minder terugslag van het pedaal. Over het algemeen kunnen de ingenieurs van Cannondale beter afstemmen – met minder geforceerde compromissen op het gebied van ophangingsprestaties – de eigenschappen van Habits anti-rise, anti-squat en terugslag van het pedaal met een ontwerp met dubbele schakels dan met een ontwerp met één draaipunt.
Maat Bijzondere Ophanging
Veel fietsen maken gebruik van een maatspecifieke frame-indeling. Het idee is om op een andere manier naar de exacte frames te luisteren, zodat elke rijder dezelfde ervaring heeft. Dit houdt in dat de stijfheid van het frame wordt aangepast aan het typische verwachte gewicht van de rijder. Dus grotere maten zijn meestal stijver omdat wordt aangenomen dat de rijder dikker is, terwijl kleinere maten iets minder stijf zijn omdat wordt aangenomen dat de rijder lichter wordt. Als het goed is gedaan, moeten alle frames precies hetzelfde aanvoelen voor hun rijders.
Soms zijn de ophangingsdempers en veernummers ook maatspecifiek afgestemd, waarbij kleinere maten – of damesmodellen – mildere deuntjes krijgen, omdat wordt aangenomen dat de rijder waarschijnlijk milder zal zijn.
Binnenbanden over de volledige lengte maken het navigeren gemakkelijker. Trevor Raab
De Habit gaat verder met het maatspecifieke afstemmingsconcept. In het witboek nemen normaal gesproken, naarmate de framegrootte toeneemt, het midden van de voorkant en de wielbasis lineair toe. Aan de andere kant neemt het zwaartepunt van de berijder toe bij een hogere snelheid voor zowel trap- als remposities. Voor grotere rijders vermindert dit de anti-squat ten opzichte van de gemiddelde maat. Dit vertaalt zich in een grotere verplaatsing van de ophanging (pedaalbobbel) en een verminderde efficiëntie van de rug. En merkt op dat anti-stijgingswaarden ook worden beïnvloed door de framegrootte.
Net als de maatspecifieke framestijfheid, maakt Cannondale gebruik van maatspecifieke kinematica en hefboomwerking in de hoop alle rijders exact dezelfde veringprestaties te bieden. Werkt het? Omdat ik op magische wijze niet langer en dikker of korter en lichter kan worden, kan ik niet verschillende maten rijden en zeker stellen. Maar het lijkt een goed concept en laat zien dat Cannondale veel aandacht heeft besteed aan de Habits-ophanging omdat het de interpretatie gaf van een veel voorkomend ontwerp.
Framedetails
De Habit bevat 130 mm veerweg, de meeste modellen zijn uitgerust met vorken van 130 mm; de top van de lijn Habit Carbon 1 bevat een vork van 140 mm.
De kaderbedragen worden aangeboden. Het volledig carbon frame wordt alleen gebruikt van de Habit Carbon 1. De Habit Carbon two, Habit Carbon 3 en Habit Carbon Women’s 1 hebben een carbon voordriehoek met aluminium achterkant. De andere versies gebruiken een volledig aluminium frame.
De Habit Carbon 3 heeft een aluminium achterdriehoek Trevor RaabAlle frames zijn 1x toegewijd, gebruiken een boost-achteras, passen een waterfles in de hoofddriehoek, hebben ISCG 05-lipjes en passen interne routing toe. Carbon frames hebben buizen over de volledige lengte voor eenvoudigere routing , en veel minder rammelen.
De maten small tot extra large zijn ontworpen rond wielen van 74 cm, maar kunnen worden gemonteerd met banden van meer dan 27,5 cm (tot 8 cm). Een extra kleine maat wordt alleen aangeboden in de damesmodellen. Hij is uitgerust met wielen van 70 cm omwikkeld met wielen van 7 cm; deze maat kan niet tippen aan plus banden of 74 cm wielen.
Ai-offset achterkant
De Habit gebruikt Cannondale’s Ai offset achterkant. Ai verschuift de achterste driehoek 6 mm naar de kant van de oprit, maar het achterwiel moet naar achteren worden gekanteld zodat het in lijn ligt met het voorwiel. Hoewel de schotel voor Ai anders is, zijn de rest van de componenten standaard, bijvoorbeeld 12×148 mm/boost-achteras.
Eerlijk gezegd is het een beetje vreemd om te zien dat Cannondale Ai op de gewoonte zette. Ai werd oorspronkelijk door Cannondale aangeprezen als een manier om kortere liggende achtervorken op een voorderailleur-compatibel frame te krijgen, en een veel betere spaaksteunhoek bij gebruik van 135 mm achternaafafstand. De Habit is echter niet compatibel met een voorderailleur en de overblijfselen zijn 435 mm (niet gek kort), en het gebruikt 148 mm kofferruimte. De Yeti SB130 (433 mm blijft) en Trek Fuel EX (432 mm blijft) hebben beide een kortere achtervork met een traditioneel gevormd achterwiel.
In theorie geeft de Ai-offsetschotel een veel betere spaaksteunhoek aan de aandrijfzijde dan de standaardschotel bevordert – een fantastisch ding. Ai is echter ontworpen in de tijd dat de achterasafstand 135 mm was (142 mm steekassen waren gebaseerd op 135 mm afstand). Een van de belangrijkste redenen voor de verschuiving naar 148 mm/boost (die de Habit gebruikt) was om de hoek van de spraakversterking te verbeteren.
Een flip-chip zorgt voor aanpassing van de geometrie. Trevor Raab
In wezen lijkt het alsof alle verklaringen voor het bestaan van Ais ter discussie zijn gesteld, maar de eigenaar van de Habit moet nog steeds zorgen voor een speciale achterwielschotel. Het is waar dat Ai-offset geen eigen onderdelen gebruikt of nodig heeft, maar het is nog steeds een grotere pijn in de billen dan alleen het gebruik van een standaardschotel.
Gewoonte Geometrie
De balhoofdhoek van de Habit is 66 graden – aan de slappere kant – en is gecombineerd met 51 mm offset-vorken (de extra kleine met 70 cm-wielen gebruikt een 44 mm-tegenvork), waardoor alle maten een spoor van 112 mm krijgen.
De lengte van de achtervork is 435 mm. Netjes, maar niet superkort volgens de huidige normen. Bereiken is niet kort volgens conventionele normen, maar aan de andere kant in vergelijking met de huidige normen. Een maat medium Habit omvat een bereik van 430 mm: de Yetis SB130 is maar liefst 30 mm langer, een middelmatige Jamis Portal heeft een bereik van 439 mm en ook de sensor van het zustermerk GT van Cannondale heeft een bereik van 445 mm.
gewoonte geometrie
Ongeacht het kortere bereik, creëren de 435 mm steunen, de balhoofdhoek van 66 graden en de 51 mm tegenvork een wielbasis die aan de lange kant is, gezien de korte (volgens moderne normen) bereiken. Met 1176 mm (gemiddeld) is de wielbasis van de Habit langer in vergelijking met Portal met een groter bereik (1173 mm).
Succesvolle zitbuishoek is 74,5 niveaus. Nogmaals, volgens traditionele normen is dat behoorlijk steil, maar vergeleken met hedendaagse normen – waarbij de hoek van de zadelbuis van mountainbikes tot in de hoge jaren zeventig raakt – is het aan de ontspannen kant. Bekijk mijn vergelijkingstabel hieronder voor meer inzicht (klik op de tabel om uit te vouwen).
Een flip-chip zorgt voor een kleine mate van wijziging van de geometrie, hoewel het voornamelijk door Cannondale was bedoeld om de geometrie te corrigeren wanneer meer dan 27,5 banden op het frame worden gemonteerd.
Cannondale Gewoontegeometrievergelijking Matt Phillips
Veel bouwwerken
De Habit is de grootste lijn volledig geveerde fietsen van Cannondale. Het wordt geleverd in negen builds die beginnen bij een aluminium frame met Shimano 1×10 set, een RockShox Recon-vork en vaste zadelpen, en eindigen bij een compleet carbonframe met Shimanos nieuwe XTR 1×12-groep, een FOX 34-vork en een FOX Overdracht Dropper post. Er zijn drie modellen voor dames: de Habit Womens 3 (), Habit Women’s 2 () en de Habit Carbon Womens 1 ().
Als je de voorkeur geeft aan banden, wordt het identieke frame gebruikt door 2 Bad Habit-versies die zijn gebouwd met 70 cm wielen met banden van 7 cm. De Bad Habit Carbon 1 verkoopt voor de Bad Habit 2 is
Alle modellen zijn uitgerust met Maxxis-banden, FOX-schokken, 1x aandrijflijnen, hydraulische schijfremmen, vergrendelbare handgrepen, 780 mm stuur (760 mm voor damesmodellen) en tubeless ready velgen.
De Bad Habit maakt gebruik van exact hetzelfde frame als de Habit, maar dan met rollen plus banden.
Rit impressies
De Habit Carbon 3 is je beste Cannondale full-suspension fiets die ik ooit heb gereden. Het weggedrag, de ophanging, de componenten: het is uitstekend.
De achterwielophanging is ook, in één woord, soepel. Hij is van boven vrij gevoelig en wordt door zijn veerweg met een zachte ontwikkeling verlicht. Het lijkt soepel en diep en biedt geweldige klim- en remgreep. Maar sommige rijders wilden meer ondersteuning in het midden van de slag en ontdekten dat het te gemakkelijk de bodem bereikte. Het toevoegen van een luchtvolume-afstandhouder in de schokbreker zou deze klachten moeten verhelpen.
Historisch gezien is de grootste slag tegen deze ophangingslay-out de trapstructuur: het biedt niet de efficiëntie die we associëren met DW-Link, VPP en andere korte link-lay-outs. De Habit voelt niet inefficiënt aan, en er is geen hoorbare bob, toch voelt hij niet duidelijk aan als je in de pedalen trapt.
Ik gebruikte de Habit voor een zachte terrein-enduro, en omdat de vering meestal fantastisch was, voelde de Habit een beetje traag aan wanneer ik de pedalen in een bocht uitstak of bij het aanvallen van een stijging. Het bood niet de bries en directheid die ik ontdek in fietsen met korte schakels, evenals sommige fietsen met één draaipunt. Ik heb gemerkt dat het raamwerk is voorzien om een externe schokvergrendeling te krijgen, dus dat is een mogelijke oplossing voor rijders die het alveolaire pedaalgevoel willen verbeteren. Ik ben echter het soort dat over het algemeen niet graag met mijn ophanging bezig is tijdens het rijden – de wissel- en druppelpost is genoeg voor mij om mee om te gaan.
Het dropper-artikel van het merk Cannondale heeft een uitstekende, lichte activiteit op afstand. Trevor Raab
De onderdelenselectie is echt een hoogtepunt van de Habit Carbon 3. De SRAM GX/NX Eagle blend-aandrijflijn werkt geweldig, de SRAM Guide R-remmen met 180 mm rotoren werkten feilloos, de Maxxis tubeless geprepareerde DHF- en High Roller II-banden leveren een bijna perfecte combo voor een racefiets, samen met de FOX-ophanging vloeide soepel. De druppelaar van het Cannondale-merk werkte goed. Het zal zeker verlopen zoals ELKE ENKELE DROPPER OOIT, maar tot die tijd kun je genieten van een zeer laag profiel en op afstand met lichte actie. De NoTubes Arch-velgen van Stan hielden goed stand, hoewel de Formula-achternaaf een frustrerend langzame aangrijping had.
Dit materiaal wordt geïmporteerd vanuit embed-name. Je zou de mogelijkheid kunnen hebben om precies dezelfde inhoud in een ander formaat te vinden, of je zou de mogelijkheid kunnen hebben om meer informatie te vinden op hun website.
Zoals altijd speelt geometrie een grote rol in de Habits-uitvoering. De Habit doet geweldig werk door de grens tussen stabiliteit en behendigheid te bewandelen. Het is gelijkmatig uitgebalanceerd dan veel 130 mm 29ers (een categorie die is verschoven naar evenwicht en zwaartekrachtvriendelijke bediening), dus de Habit voelt een beetje wendbaarder aan, hoewel krappe bochten, levendiger bij lage snelheden, en de voorkant is een stuk gemakkelijker te beheren op beklimmingen. Er is een kleine afweging in stabiliteit bij hoge snelheid, en het voelt niet als richten en schieten op ruw/steil terrein. Dat is prima, want de meeste mountainbikes hoeven er niet mee om te gaan. Om ouderwetse terminologie te gebruiken, is de Habit een geweldige bosfiets.
In vergelijking met een aantal van de fietsen die Cannondale op de kaart plaatsen – de Pong-fiets, de Super V DH, de Raven, de Fulcrum – is de Habit veel minder gewaagd. Maar gewaagd vertaalt zich niet altijd in geweldige prestaties op het parcours. Bold blijkt vaak onbevredigend. Dus hoewel de Habit niet de meest gewaagde fiets is die Cannondale ooit heeft gemaakt, is het wel de beste mountainbike die Cannondale ooit heeft gemaakt.
