Deze gravelfiets is niet alleen in staat om overal en nergens te rijden, hij verleidt je en inspireert je om dat te bereiken.
25 jaar lang was mijn fietsleven een Venn-diagram met een lege bubbel in het midden.
Id line-up op een crossmotor tijdens een race van 70 mijl in het centrum van Pennsylvania, Iron Cross genaamd, die voor 30 procent trottoir, 40 procent grind en 30 procent serieus is? oppervlakte. Mijlen binnen, ik zou rotsklimmen (letterlijk, fiets in de hand) en dan opnieuw monteren, alleen om me een weg naar beneden te banen door een steil, rotsachtig lint van singletrack, in de hoop dat die 33 mm brede banden tractie behielden – en ik behield de controle. Ik had natuurlijk op een mountainbike kunnen rijden. Maar dat is veel fietsen om de 7000-plus ft beklimmingen op te halen.
Verwant verhaal
Of neem mijn racefiets mee naar een rit zoals de Deerfield Dirt-Road Randonnee (D2R2) in het westen van Massachusetts. De steile geometrie van de fietsen en de magere, 25 mm-banden zullen snel scheuren op hardpack, maar laat me Weesgegroetjes zo’n 16 procent zingen, met maanstof bedekte helling, mijn billen zoemen bijna de slungelige achterband.
Zo was mijn fietsleven, tevergeefs proberen de ideale metgezel te vinden voor mijn ervaringen op gemengd terrein.
Dus toen ik afgelopen maart in de rij stond bij een evenement in New Jersey genaamd Riding Dirty, dacht ik:
daar gaan we weer . Mijn straatmotor was buiten gebruik en Id leende de Open UPPERTo take met deze 70 mijl lange lenteklassieker. Er waren onverharde wegen, maar een fiets met 28’s had ze misschien prima kunnen redden. Het rijden op deze grindfiets met dikke 38’s voelde net alsof je een machete naar het whittling-kamp bracht. Ik legde me neer bij het overfietsen (lees: traag) voor de dag.
Trevor Raab
Die berusting veranderde in opgetogenheid toen ik de allereerste, verharde klim omhoog schoot. Wow, deze fiets klimt snel , dacht ik, verwonderd over de manier waarop de UPPER naar voren sloeg zonder een spoor van de trage aarzeling die sommige grindfietsen kunnen hebben. Ik merkte zelfs dat ik de bladeren van de bomen langs de weg aftast, op zoek naar wind in de rug (die was er niet).
OPEN UPPER open mededingerfietsen.com
Toen we van de klim kwamen en de eerste steile afdaling afdaalden op een bochtige, afbrokkelende, halfverharde weg, werd ik wakker en vloog er doorheen, terwijl ik de wielen nauwelijks aanraakte.
Dat was het moment waarop ik wist dat ik na 25 decennia fietsen het ontbrekende stukje van mijn Venn-diagram had gevonden, die mooie plek waar lenig en snel overlapt met constant en vertrouwenwekkend.
Het was de beste drop-bar-fiets die ik ooit heb gereden, en die ik nooit heb laten gaan.
MARC GASCH FOTOGRAFIE
Het is alsof al die jaren, over de Atlantische Oceaan vanuit Nederland, Open mede-bedenker en mede-oprichter van Cervlo, Gerard Vroomen, mijn gebeden hoorde om een fiets te krijgen die vuil, grind en ruige straten aankan, maar toch snel en leuk is om te rijden al het trottoir ertussen. Maar hij vulde alleen een eigen Venn-diagram.
Vroomen hield er altijd van om lange ritten op verschillende ondergronden te maken over de onverharde boswegen, stille landweggetjes en fietspaden rondom zijn eigendom. Maar toen hij deze routes op zijn racefiets reed, liep hij plat. Toen hij zijn crossmotor wakker maakte, wenste hij het snellere gevoel van zijn racefiets. Vergeet het rijden op zijn mountainbike – dat zou niet eens leuk zijn.
Verwant verhaal
Zijn aha-moment gebeurde toen wielvernieuwer Steve Hed Vroomen aanmoedigde om naar Minnesota te gaan voor de Almanzo 2013 in 100, een grindrace boven hardscrabble vuil dat in de regen verandert in pindakaas. Hed zei tegen Vroomen dat hij een fiets moest meenemen die de grootst mogelijke banden aankon. Ik heb mijn Cervlo RS geïntroduceerd en we hebben 35 mm op de markt geperst, stelt Vroomen. Hed had zijn eigen fiets zo gemanipuleerd dat hij er 650b-wielen met mountainbikebanden op kon plaatsen – een idee dat Vroomen interesseerde, maar ook een probleem opleverde. Het is moeilijk om een fiets als een straatfiets te laten rijden als je doorgaat met het plaatsen van grotere banden, omdat op een gegeven moment de liggende achtervorken meer moeten zijn voor de bandenspeling en de vork moet langer zijn, zegt hij. Dit zou de afhandeling van de fietsen vertragen. Zodra je een fiets ontwerpt om traag te zijn, kan de mens dat niet overwinnen, stelt hij.
De Disruptor Achter De UPPER
Voordat hij Open in 2012 begon, was Gerard Vroomen vooral bekend vanwege zijn baanbrekende aero-fietsen als mede-oprichter van Cervlo. Hij is ook het genie achter onderscheidend ogende (prima, sommigen hebben misschien lelijke) fietsen van 3T, zoals de aero-grind mashup verkennen. Ik ontwerp niet voor de esthetiek, zegt Vroomen. Ik zoek naar eenvoud, ook dat ik eenvoud geweldig vind. Daarnaast denk ik dat mensen aan dingen wennen. Aanvankelijk vonden de meeste mensen de R3 verschrikkelijk. Een jaar later geloofde niemand dat.
Vroomen heeft altijd genoten van kleine, gedetailleerde indelingen. Er zijn veel van deze dingen uit de UP/UPPER, zoals de vork en de manier waarop je de remmen monteert. Opent U-Turn-vork slaat een adapter over en monteert de schijfremklauw recht op de vorkpoot, waardoor de remstijfheid en het scheergewicht worden verhoogd tot een vederlichte 370 gram.
Voor Vroomen hebben frisse ontwerpen altijd dezelfde oorsprong. Ik fiets en iets irriteert me, zegt hij. (Zoals de meeste appartementen die hij op zijn racefiets op boswegen kreeg, wat resulteerde in de UP) Terwijl Open de U-Turn-vork voegde en een mildere UP-lay-up ontwikkelde die 70 gram afscheert voor de nieuwe UP, die eind 2017 werd uitgebracht , er zijn geen significante upgrades aan de UPPER geweest. Niets irriteert me op die fiets.
-Gloria Liu
Daar is het idee voor de Open geboren. Bij het ontwerpen van de fiets richtte Vroomen zich op de geometrie en positionering van de racefiets, met ruimte voor banden die ruw terrein aankunnen. Hij liet de kettingsteun aan de aandrijfzijde vallen, die ruimte maakte voor een kettingblad met 50 tanden en enorme banden, terwijl de achtervorken korter waren dan op de meeste crossfietsen (hoewel langer dan op bijvoorbeeld een aero-straatfiets) voor een pittige bediening. De fiets had ook een steilere balhoofdhoek en minder spoor (de afstand tussen waar een lijn de grond zou raken als je hem door de balhoofdbuis trok, en waar de band contact maakt met de grond erachter) dan de meeste grindfietsen, wat resulteert in een snel, wendbaar gevoel ook.
Zodra de Open UP, dat staat voor ongeslagen pad, in 2015 van start ging, was het de allereerste gravelbike die mogelijk paste op 650b x 5 cm brede mountainbikebanden (ook als 700c x 40 mm banden). Desalniettemin beweerden recensenten bij
Bicycling dat het nog steeds het snelle, efficiënte gevoel van een racefiets had. , Vroomen bracht de UPPER uit, die een nieuwe carbon lay-up gebruikte om 220 g van het UP-frame te snijden (een gemiddeld UPPER-frame is een geclaimde 880 g).
Trevor Raab
Open heeft de categorie allroad- of gravelfietsen natuurlijk niet uitgevonden. Maar Open maakte een fiets die sneller, racier, plezieriger om te rijden en minder overbouwd was dan de meeste grindfietsen – op alle oppervlakken. Andere grindfietsfabrikanten volgen nu in hun kielzog.
Dus kocht ik de UPPER. En met de ideale band- en wielopstelling is deze fiets de perfecte sidekick gebleken voor vrijwel elk grindevenement.
Tweehonderddertien mijl aan bergachtige wegen en sneeuwscooterpaden door Michigan? Breng het. Ik heb drie bidonhouders en hoge buisbevestigingen om een vastgeschroefde bentobox FTW te krijgen (nou ja, de tweede plaats, maar ik zal het aannemen). Gelegenheden zoals Iron Cross? Be there, won dat vorig jaar op de UPPER. Dankzij de banden en de ruime speling kon ik met een monstertruck door een met rotsen bezaaid lint natuurlijk en door een drassige holte, modderspattend, zoals een tweewielige Moses die de Rode Zee scheidt. Zestien mijl aan vloeiende mountainbike-singletracks bij Rebeccas Private Idaho? Probeer gewoon de grijns van mijn gezicht te vegen terwijl ik bermde bochten rijd, door hub-diepe stroomovergangen rijd en rotsen laat knallen zonder een remtik van jaloezie. Hoe harder en langer het evenement, hoe meer ik de UPPER waardeer: aangezien ik geen pijn heb van het absorberen van gebabbel op de weg, heb ik energie om de hamer laag te houden.Toch kon ik eroverheen racen: Pro-racer Geoff Kabush won een zilveren medaille op Canadian Cyclocross Championships op zijn Open UP
3 Manieren Waarop Vroomen De UP Runt PER
1 / Als je rit asfalt met grind of vuil combineert:
kies EEN OVERSIZED WEGBAND / Een fiets van 30 tot 35 mm is snel en comfortabeler op de verharde wegen, met voldoende demping en grip op gemakkelijke tot middelzware offroad-paden. Combineer het met een brede rand voor nog meer volume. Een goed voorbeeld zijn de 3T Discus C45 Wide-wielen met een Pirelli Cinturato-band. Het wiel is breed en aerodynamisch, terwijl de fiets een echt wegprofiel heeft, maar de 32 mm-versie puilt naar buiten uit tot 36 mm op de C45-grens.
2 / Voor langere straten:
VOEG EEN LOOPPATROON TOE / Verander in een Schwalbe G-One Allround om het grootste deel van het rijgedrag op de weg te behouden in combinatie met een geweldige offroad-grip. Hij is verkrijgbaar in een variant van 40 mm en maakt gladde bergpaden een plezier om te verkennen. Op scherp grind heffen de kleine noppen van deze G-One Allround de band net voldoende op om het gevaar van lekke banden te verkleinen.
3 / Tot de meest extreme opzet:
GO HUGE! / Wissel naar 650b met mountainbike banden. De ENVE G-27 is een geweldige wielset. De WTB Ranger 5 cm is niet de breedste band die daarbij past, maar geeft je wel veel zandopruiming. De WTB Venture 5 cm heeft een milder profiel, waardoor hij handig is op veeleisende trails maar ook op snellere segmenten. -GL .
De keren dat ik de UPPER het meest waardeer, zijn echter al die dagen tussen de gelegenheden, wanneer ik uit mijn garage rol. De enige fiets die hij in mijn stal niet heeft vervangen, is mijn volledig geveerde mountainbike, voor de rotsachtige, technische paden rond mijn eigendom. Voor elke extra rit kies ik de UPPER, want of ik nu tegen een tempo aan rijd op de stoep, grindweggetjes over grindpaden of konijntjeshoppende kleine boomstammen op de tamere singletrack die rond onze lokale parkway slingert, het is de juiste fiets. Het stelt me in staat om elke lelijke weg en elke prachtige weg en elke prachtig lelijke straat legitiem te waarderen.
