Rip draait woest met deze bijzonder wendbare all-mountainbike
Noot van de redactie: deze recensie is voor het eerst gepubliceerd in de gedrukte variant van Bicycling van september 2016 .
Heb je boer Josh opgemerkt? Hij is een konijnenboer uit Cheshire, Engeland, die gespecialiseerd is in washandjes en gescheurde spijkerbroeken en een klassieke blauwe Ford-tractor bevat met een gepersonaliseerd fietsenrek aan de achterkant.
Hij verschijnt in een bewerking van Transition Bikes die de nieuwe Carbon Patrol promoot, een fiets met een veerweg van 155 mm (met een vork van 160 mm) die als geen ander rijdt. In de film zie je boer Josh (echte naam: Josh Gleave) die hoeken doorsnijdt, uiteinden afdrijft, op een biertje hamert, lacht en zijn achterwiel naar de zachte, leemachtige grond scheurt. De wreedheid en doelmatigheid waarmee Josh van management verandert, is opmerkelijk. Het is duidelijk waarom Transition ervoor gekozen heeft om hem voor te stellen. Hij belichaamt de flamboyante houding van de fabrikant, en zijn rijgedrag vertegenwoordigt de prestatie-idealen die het plaatst om de Patrol-acute bochten, snel dalende, gekke luchten op rafelige paden te krijgen.
De fiets, zoals boer Josh, tart alle verwachtingen. (Veel ruiters dragen flanel, maar weinig melkkoeien) De Patrols lange en lage proporties, grote reizen en comfortabele hoofdhoek van 65 graden stellen je in staat om echt snel bergafwaarts te gaan en over alles op je pad te rollen. Maar vergeleken met een paar all-mountainbikes, is het een stuk gemakkelijker om door technische paden te manoeuvreren, vooral bij lage snelheden en bij het klimmen. Ik heb vergelijkbare versies van Yeti, Santa Cruz en Pivot getest, en geen enkele reageert zo resoluut op de input van de rijder als de Patrol. Deze is eenvoudiger te springen, rond een draai te draaien en over buikhoge boomstammen te springen.
Het ontleden van het rijgedrag van een fiets is ingewikkeld, maar dit vermogen, stelt Lars Sternberg, promotiemanager van Transitions, is het resultaat van vele factoren. Om te beginnen is de zitbuis een niveau of 2 steiler dan de meeste. Hierdoor komt de rijder iets dichter bij de bar, waardoor de fiets veel responsiever aanvoelt. Ten tweede pleit Transition voor een daling van 35 procent, meer dan de meeste bedrijven. Bovendien liep ik 35 procent van de vork. Deze opstelling verlaagde de voorkant iets, waardoor ik in een agressievere positie kwam met veel meer gewicht over de voorkant, waar je het nodig hebt voor klimmen en krappe bochten. Met 43 cm zijn de liggende achtervorken enkele van de kortste in deze klasse van fietsen, wat helpt bij het creëren van een kleinere draaicirkel. Ondanks deze variabelen voelt de fiets nog steeds redelijk stabiel aan terwijl hij bergafwaarts schreeuwt. Alleen op stom-snel,Ik-zou hier niet moeten zijn, wilde ik wat meer stabiliteit.
De Patrol is een van de vier nieuwe modellen van Transition die een Horst Link-ophanging gebruiken zoals de FSR-lay-out van Specialized. Transition noemt het speels GiddyUp (trigger Horst klinkt natuurlijk net als paard) en paste de positionering van het draaipunt aan om een rit te creëren die de levendige pop van zijn vorige versies behield, maar met meer trapattributen. De Patrol schiet economisch vooruit, zelfs als je de schoktraptrap niet gebruikt, zodat ik hem alleen op soepele dubbelsporige en straatbeklimmingen gebruikte. Het is een fractie minder efficiënt dan sommige fietsen met multilink-lay-outs, maar de geometrie maakt het een stuk gemakkelijker om het voorwiel op steile, harde beklimmingen geplant te houden.
Ik heb de Patrol grotendeels getest in het zuiden van Pennsylvania, waar de paden verschillen van die in de Rockies of zelfs Pacific Northwest, waar Transition is gevestigd. Stel je voor dat een vulkaanuitbarsting een grote westerse monoliet aan gruzelementen blies, waardoor 152,4 m hoge golven van puin zich over het land uitstrekken. Dat is wat we hier hebben. Door de ophanging leek het Patrols-achterwiel over de randen en vormen van het granieten puin te vouwen, waardoor een rijdbare lijn door de chaos ontstond. Op segmenten met vallen, sprongen en harde stoten reageerde de vering kalm en voorspelbaar, waardoor de schokkende slagen werden geëlimineerd die je van je lijn zouden kunnen doen schrikken. De Patrol is een slagzwaard dat je ook kunt gebruiken om sushi te fileren.
Op een fiets vol verrassingen heeft de Patrol er nog een: hij is bedrieglijk licht. Dit is gewoon de volgende carbon mountainbike van Transition, een bedrijf dat meer bekend staat om zijn oneerbiedigheid dan zijn expertise in het economisch manipuleren van koolstoflagen. Ik had verwacht dat de Patrol veilig overbouwd zou zijn, maar niet radicaal licht, maar werkend met behulp van de framefabrikant, liet Transition anderhalve pond vallen door de metalen voorganger van Patrols. De complete fiets weegt iets meer dan 13 kg.
De Carbon Patrol is veel meer dan een ongewoon goede fiets – zijn revolutionaire veelzijdigheid duwt aan de randen van wat een fiets kan slagen. Je zult misschien nooit een bocht nemen zoals Farmer Josh, maar met alle Patrol heb je misschien net zoveel ongegeneerd plezier omdat hij dat kan op elke route die je aflegt.
