Sneeuw was eigenlijk mijn eerste liefde. Eerst waren het snowboards en daarna ski’s, maar toch was ik bedwelmd door het gevoel door de lucht te racen, te leunen en te voelen welke dunne metalen rand zo hard in de zijkant van de berg groef dat het swoopy Ss diep in de sneeuw sneed . Ik zou graag in de basis stoppen en daarna proberen mijn lijn te kiezen. Ik heb genoten van alle mogelijke technieken om deze berg af te dalen, dit is hoe ik het alleen had gezien.
Het is niet verwonderlijk dat ik me tijdens de afdalingen het meest euforisch voelde toen ik eenmaal begon te fietsen. Het is dus redelijk dat ik het leuk vond om op de Ritte Ace te rijden. De Ace is gebouwd om zo dichtbij mogelijk te zijn. Ritte-eigenaar en oude wielrenner Spencer Canons ideale fiets – en Canons lakmoesproef is het soort technische, kronkelende afdalingen die te vinden zijn in de heuvels boven zijn huis in Los Angeles. Zoals hij het uitlegt, is dat als een fiets de meeste druk heeft. En ik hou van afdalen. Ik geloof dat het een van de zeer plezierige gevoelens op een fiets is. Ben je vrijer?
Canon stelt dat de beste racefiets geen aerofiets is. Id veel liever bieden de 99 procent precies wat ze nodig hebben om zo snel mogelijk te zijn. In mijn hoofd is dat een geweldige krachtoverbrenging en stabiele fietsen. Dus ontwierp Canon de Ace met een langer midden achter dan veel hedendaagse racefietsen, wat meer stabiliteit biedt. Net als andere, recente koolstofversies van Rittes, werd de Ace eerst in klei gemodelleerd (Canon heeft een ontwerp- en beeldhouwachtergrond) en vervolgens door ingenieurs weergegeven in een 3D-modelleringsprogramma. Buisvorming geeft prioriteit aan stijfheid, maar balanceert het met esthetiek. Dit zijn allemaal geen piekerige, vibratiedodende staande achtervorken; ze hebben vierkante randen en hebben wat vlees. De vorkpoten zijn gebeiteld en stevig. De liggende achtervorken, onderbuis en zitbuis beginnen bij een bescheiden diameter,maar zwellen op omdat ze een enorm trapasgebied naderen. Andere voordelen en plooien zijn gevormd tot doelstijfheid zonder te veel te bouwen, dat de buizen – Canon houdt er niet van als een fiets onevenredig opgeblazen lijkt.
En de Ace voelt heel snel aan, vooral bij afdalingen. Het is niet alleen een sensatie: tijdens het cruisen trok ik zwaardere rijders voor op een paar korte, snelle afdalingen, de fiets gaf me precies hetzelfde vrije snelheidsgevoel dat ik ben gaan correleren met sommige aero-fietsen. Het kan zijn dat ik meer van de wielen af ben, vanwege het gevoel stabiel – zoals een andere tester opmerkte, ik ben meestal een beetje voorzichtig op een gloednieuwe testfiets, maar ik voelde meteen vertrouwen op snelle afdalingen over de Ace. Het kan ook de positionering zijn, die onbeschaamd pittig kan zijn. Mijn maat kleine tester heeft een bovenbuis van 52,6 cm en de stapel is relatief kort, zelfs voor een racefiets. Op zeer steile afdalingen in de druppels, voelde mijn last lager en verder naar voren dan ik gewend ben, zelfs op extra prestatiegerichte modellen.Maar het valt niet te ontkennen dat de aas snel gaat: Tuck en straightline, samen met de motor begint bijna onmiddellijk op het stuk te kauwen. En nauwkeurig voor Canon’s doel, deze fiets is geplant, houdt een bomvrije lijn vast en laat me ontspannen fotograferen.
De Ace is stijf, vooral aan de voorkant: er is geen buiging als ik de halter omgooi, opsta uit het zadel om een steile klim te grommen, of een levendige sprint najaag met mijn hoofd. Alle energie wordt gekanaliseerd om deze fiets vooruit te helpen. Het is ook licht gebouwd met een SRAM Red 22-groep en Hermes-remmen, mijn kleine tester is 66 kg. De combinatie van de twee kwaliteiten zorgt voor een snelle, levendige acceleratie die uit bochten komt, wegrolt van stopborden of vooruit springt om gaten te dichten. Op pittige beklimmingen reageerde de fiets gretig op elke pedaalslag buiten het zadel, waardoor het gemakkelijker werd om snelle groepen op te hangen, ondanks het feit dat ik 53/39 kettingbladen moest opspannen (ik hou meestal van een compact of mid-compact) .
U zult tijdens mijn testen vele minuten vinden waarin ik me snel voelde door de Ace. Ik geloof echter dat deze eruit sprong: met ons achten kwamen we schreeuwend een berg af naar een 90-graden rechtshandige, en voordat we de ingang bereikten, draaide Ryan zich naar me toe en waarschuwde me dat een week eerder een vriend was uitgegleden de hele weg op zijn zij, dus ik heb de wielen geveerd. Maar ik had geleerd om de Ace te vertrouwen. Dus ik ging aan de buitenkant zitten, wees met mijn knie en leunde de fiets zo hard als ik durfde. Gewogen verschoven, en het Aasstuk naar het asfalt. Het maakte geen bocht, het sneed. We smeten een andere hand uit en hielden veel snelheid vast dat de bocht achter ons er meer over kon nadenken. Maar ik heb liever het gevoel dat in een harde bocht op een rustige landweg in het zuiden van Pennsylvania, mijn lijn er nog steeds is.
Wat je moet weten
- Monocoque carbon frameset
- Snellere achterkant dan de meeste racefietsen, voor stabiel rijgedrag
- Brengt je in een agressieve positie
- Verkrijgbaar in drie kleuren: zwart, aqua en wit
- Stijf + licht = snel van de lijn
Gloria Liu Bijdragende Schrijver, Fietsen & Runners World
Gloria Liu is een schrijver in het algemeen en was voorheen de redacteur van functies en apparatuur in Bicycling.
